ठट्टा

Friday, January 25, 2013

असली नेता भन्या त्यो हो जसले जनताको मुहारमा हाँसो ल्याम्न सक्छ । यस तथ्यलाई बिचार गर्दा कामरेड प्रचण्ड सबभन्दा असल नेता हुनुन्च जस्तो लाउच । कारण उहाँले केहि दिन यता मुलुक हँसाएर दग्द गर्न थाल्नु भा'छ । आफ्नै कुरा गर्नुपर्दा नि आजभोली कमेडी शृंखला तिर त्यति मन जान छाडेको छ बरु सुम्चार चेनलतिर रिमोट घुमायो अनि पेटमिची मरीमरी हाँस्यो । कारणसुम्चार शृंखलाहरुमा फरक्क कपाल मास्तिर फर्काको चेस्मा लगाको अनि बाक्लो जुगा भा,को एक चरित्र नियमित देखा पर्दछन र तिनले अचेल लास्टै हंसाम्न थाल्या छन तिनी अर्थात कामरेड प्रचण्डघोषित रुपमै ठट्टामा उत्रिनु भएको छ । उहाको उच्च स्तरकोउच्च उणस्तरको ठट्टाले सुम्झी सुम्झी खित्खिताईरहन मुन लाइरन्च अचेल । नियमित हासोको यति पोटिलो कारण फेला पर्दा मन सारै गद्गद् भैराच । 

ठट्टाको सुरुवात भयो रहरबाट । उहाँले भन्दिनु भयो - " अबको प्रधानमन्त्री मै बन्छु । " एक्कासी उँहामा उठेको रहरको सुनामीले मान्छेहरु चकित भए । अनि प्रधानमन्त्री बन्न खुट्टा उचालीरहेका नेताहरु त्राही ताहि भए । एक्कासी उहामा उठेको रहरको सुनामीले कतै आफुलाई त बगाउने होइन भन्ने भयले बालुवाटार पनि कम्पायमान भयो । अनि त्याँ बसेर लाल्धोज नामले ट्वीटर चलामने मान्छेको मुटुमा पनि ठुलै रेक्टरस्केलको तरङ्ग पैदा भयो त्यो रात बालुवाटारमाहाराजगंज दुवै निदाएन । खास कुरो के हो भन्ने छटपटीले बल्खु,कोटेश्वर र बालकोट पनि निदाएन । उता डडेल्धुरे देउजा भने कुना फर्केर खितिखिती हाँस्दैमा आफ्नै आवाजको हल्लाले निदाम्न सकेनन ।

@ बिआरबी_लालध्वज

Thursday, January 24, 2013


कामरेड भट्टराइलाइ सोसल मिडियाका नेपाली ब्रान्ड एम्बेस्सर भन्दा पनी फरक पर्दैन | उहा पस्दै र निस्कदै गरी सोसल मिडियामा तहल्का मच्चाउनु हुन्च | एक ताका उहा अर्थमन्त्री हुनुन्थ्यो | फुत्~~~~~~त फेसबुकमा छिर्नु भो | अनि फेसबुकाँआ खल्ली बल्ली मच्चियो | हुलका हुल मान्छेहरु फेसबुक छिरे | उहालाई साथी बनाउनेहरुको ओइरो लाग्यो | र छिट्टै साथी बनाउन फेसबुकले छुट्याइदिएको ५००० को सिमा पार गर्नु भो | अब उहा देखेर फेसबुकाआ जानेहरुलाई फेसबुका आउनु व्यर्थ भो | उहा संग दोस्ती नै गर्न पाइएन | भनेर खिन्न भए | त्यहि खिन्नतामा अक्कलबादुरहरु निस्किए | अक्कलबादुरहर्ले अक्कल लगाए | तिनका फेस्बुके फ्रेन्ड भकारी भरिएर के भो त ? अब धमाधम आफै कामरेडको फेसबुक एकाउन्ट खोलिन्छ र ह्वारारा~~~~ खन्याइन्छ आफुलाई फ्रेन्ड भकारीमा | यसरी अक्कल्बादुरहरु आफै एकाउन्ट बनाम्दै आफैलाई 'एड एज फ्रेन्ड' गर्दा भए | अनि अझ धेरै अक्कल्बादुरहरु जन्मिए | र झन अक्कल निकाल्न थाले | आफुलाई किन अरुले बनाको एकाउन्टमा जोड्ने ? आफै एकाउन्ट बनामने आफै जोड्ने | यहि मेसोमा कामरेड भटराइका फेसबुक एकाउन्टहरु दर्जनौ भए |
यसरी दर्जनौ फेसबुक एकाउन्ट भएसी उहालाई समस्से पर्यो | यसरी आफु नै आफु भएसी एक दिन कुन आफु भनेर चिन्न मुस्किल पर्न के बेर ? आफु जस्तै जनता, पार्टी र परिवार पनि झुक्किन के बेर ? ए रात्तै~~~~ फेसबुकको यो समस्से फेसबुक बाट बाहिर निस्केर बास्तबिक जिन्दगीमा देखा पर्यो भने ? उहालाई आफूहरुको भिड देख्दा लास्ट झोक चलेछ | त्यहि झोक नक्कली एकाउन्ट डिलिट हान्दा आफ्नै एकाउन्ट डीलिट्नु भएछ | यसरी उहाको फेसबुक युग को अन्त्य भयो | तर उहालाई देखेर फेस्बुकमा पस्नेहरु फेसबुक छोड्न सकेनन उतै अल्झिए | भट्टराइ कामरेड कहिले बालुवाटार त कहिले सिंहदरबारमै हराउनु भयो |

बास

Friday, January 18, 2013


"बास पाइन्च हचुर ?"
दल-बदल सहित आएको आएको आगन्तुकले बडो सानको साथ सोध्यो |

भित्राट "ख्वांग~~~~ ख्वांग "  खोक्दै खोख्दै आएकी बुढी आम्मैले सोधिन - " के भन्यौ नानी ? के पाइन्छ भनेको ? "
" बजै मैले बास मागेको "
आगन्तुक ले भन्यो ।

" बाँस रे ? छैन बाँस । " बुढी आम्मै फत्फताइन । - " अरु माग बाबु बाँस नमाग । बाँस जस्तो अत्याबस्यक बस्तु दिन सकिन्न । यो राजमा कस्लाई के हुन्च के था ? उहिल्यै बाउन्न साल देखी अहिले सम्म अैले सम्मन कोल्ले मार्चन कुन बेला मार्चन था छैन | कुन बेला चाहिन्च थाहा छैन | बाँस त दिन सकिन्न बाबु | "

"ल~~~~ आम्मै पनि अहिले त शान्ती अैसक्यो । त्यसरी कहाँ मार्चन र ? " आगन्तुकले भन्यो - " न आत्तिनोस आमा अब मार्दैनन कसैले , कालले बाहेक । त्यती सारो बाँस कै जगेर्ना गरेर बस्नु पर्दैन । तर मैले मागेको बाँस पनि हैन । "

" खै बाबु अहिलेको राज्यले काललाई नै पालेको छ रे भन्ने सुनिन्च । अप्राधीलाई जोगाइराच रे भन्ने सुन्निन्च । यस्ता कुरा क्यारी उज्ने ? कस्लाई उजाइदे भन्ने ? " बुढी आमैले भनिन - " बाँस मागेको हैन भन्चौ त के मागेका हौ केरे ?"

सराप

Saturday, January 12, 2013

अनौठो रोग |


सप्पै ठुला |


नेपाली एकता

अकुपाई बालुवाटार !


धत ! त्यस्ता भस्मासुर कुरा नि गर्छन ?


देकेन्द्रलाई माटोले मार्या हो माओबादीले हैन |


यसो दुइ चार पोइसो आम्च कि भनेर |

ठोकेन्द्रको मनोबाद

Wednesday, January 9, 2013

डेकेन्द्रको हत्येको उत्खनन पश्च्यात यो ठोकेन्द्रको मनमा भुइचालो गइराखँ । सातो लैजाने गरि चिसो आधी हुरी चलीराको छ कि जस्तो लाइराख ।  यो कताकता डरकै महसुस गराई हो की भन्ने हामीलाई लाइराख । कि त डरमा हो कि त पिरमै मनमा नाना तर्कना खेल्ने गर्खन । निन्द्रा गायप् हुन्चन । यता पल्टियो उता पल्टियो । यो जाडोआ कल कल एक जग चिसो पानी खायो । सौचालय गयो आयो । सुत्यो फेरी उठ्यो | पानी खायो सौचालय गयो । मनमा एक तमास कुराहरु खेलिरन्चन । ये उल्का~~~~ ! के सारो कुरा खेलिरा'का हुन मनमा ? थर्काम्न मुन लाउच कइले कइ त - " ए कुराहरु ! तिमार्का काम चैन ? मनमा कति खेलेका ? हैन तिमारु केटाकेटी हौ की क्या हो ? केटाकेटी नै भए पनी , तिमारु किन खेल्छौ ? तिमार्लाई पढ्नु पर्दैन ? होमोर्क अर्न पर्दैन ? जैल्यै खेल्याच खेल्याच । पढ्नु उन्नु चैन । तिवर्ले जखरी खेलेर बस्या भए म थोडी पिएचडी धारी डाक्टर बन्थे ? थोडी बोर्ड फ्रस्ट खेलेर ल्याइन्थ्यो ? तर कुरा खेल्न छाड्दैन । मलाइ लास्ट झोक चलेर आम्च । थर्काम झैँ लाउच - " ए कुरा , चैन्जो मेरा मनमा किन खेल्चौ हँ ? तिमा पिडम्लामा सुम्ला उठाम ? मेरो मन थोडी रंगशाला हो र तिमारु यखरी खेल्नलाइ ?


कुरा बोल्दैन । म र मेरो कुरा बीच यस्तो भिषण द्वन्द चर्कीदा कखरी निदाम्न सकेकी होली यी मिसिला चै । हेर घुरेकी । अब त यिनकै निन्द्राले नी निन्द्रा नपर्ने भो ।

फेरी कुराहरुको ओलम्पिक सुरु भयो मनमा । जिम्दै पुरिएका डेकेन्द्रको उत्खनन सुरु भो । डेकेन्द्रलाइ रोपियो । जनयुद्द सप्रियो । जनयुद्दको सप्राइले के के फल्यो फल्यो । सिंह दरबारमा फलेको नरम आरामदायी फुनुनु घुम्ने यो मोहिनी कुर्सी पनी यसैको देन हो कि भन्ने हाम्लाई लाइराख । तथापी त्यहि फलेको पापले सिध्याम्ला सिध्याम्ला पारिरच आफैलाई । डेकेन्द्र रोप्ने ठोके हर्ले उत्पात मच्चाए । मेरै साशन अन्तर्गतको प्रहरी हिरासतमा परेछन । रोप्या कुरा सिनित्तै लाइदिएछन । अझ त्यसले पश्चताप भएको जेल जान तयार रहेको कुरा समेत भनि भ्याएछन । तेरीमा सिल्ली हो भसक्कै पारि हाल्यौ नि त । म ठोकेहरुको इन्द्र यानकी ठोकेन्द्रलाइ ठोकेहर्ले नै पिर पारे ।

अस्विकार

Wednesday, January 2, 2013

“ सुसिल’दा त मलाइ मुन परेन | उहुँ ! पर्दै परेन | “
 बाउराम कामरेडले भन्नु भो |
“ मनै नपर्ने मान्छेलाई क्यारी सत्ता छोडम ? “

“ उह उह उह | मन नपरे क्यार्नु हुन्छ त ? “
अलि जंगिएर सुसिल’दाले भन्नु भो |
“ सत्ता नछोड्ने नै दाउ छ ? ”

“ मैले नछोड्ने कहाँ भनेर ? “
बाउराम कामरेडले भन्नु भयो |
“ छोड्ने तर तपाइलाई हैन | तेस्रो ब्यक्तीलाई | “

सरकार नियोजन

याँ सरकार जन्मिने हल्ला चलेको पनि धेरै भैसको । तर आज भन्यो भोलि भन्यो सरकार जन्मिदै जन्मिदैन । महिनौ भैसक्यो सरकार जन्माउनका लागी बिपक्षी दलहरु जोडतोडका साथ लागी परेका तै पनि हातालागी सुन्य छ । उपलाब्दीको सुन्यता र कहिल्यै सरकार नबन्ने हैरानी बीच दलहरु खुइय~~~~~ गर्दै पसिना चुहाउदै छन । यद्यपी नयाँ सरकार भन्ने जिनिस क्यै गरी बन्दै बन्दैन । यसरी नयाँ सरकार जन्मिदै नजन्मिनुले दलहरुमा नपुंसकताको आसंका गरिदैछ । र सिंहदरबारमा बाँझोपनको लक्षण देखिदै छ ।
सितल निवासे रामबरण महामहिमले घरीघरी थपिदिइरहने म्यादले बाल्वाटारे बाउराम सम्माननीयलाइ पिल्स चक्कीको काम गरेको छ । राम्बरनले थपिरहने बाउराम्ले घुद्क्याइरहने अविछिन्न शृंखलाले नयाँ सरकार जन्मिने प्रक्रियाको बिरुद्दमा निरोधक कार्य गरेको छ । र लाग्छ सितलनिवास यतिबेला रास्ट्रपति भवन नभएर सरकार नियोजन क्लिनिकमा परिणत भएको छ ।

यसरी लगातार म्याद थपी रहदा अरु त दिक्क भै नै हाले । संगै बाउराम पनि दिक्क हुनु भएछ । ह्या~~~ कति सिध्याउनु र थप्नु ? जहिल्यै थप्याछ थप्याछ । एक दिन बिहानै उहाँ सरकार नियोजन क्लिनिकमा पुग्नु भएछ । एकाबिहानै बाउराम्लाई आफ्नो क्लिनिकमा आएका देखेर राम्बरन जिल खानुभएछ । भन्नु भएछ - " अरे ओउ बाउराम्जी ! चाइन्जो एकाबिहानै कताडी , कखरी आम्नु भो ? के पर्यो ? कतै म्याद चक्की त सकिएन ? दिनको एउटा मात्रै खाएको भए त सकिने थिएन । दिनको दुइ तिनोटै खानुभयो किया हो ? तर केही छैन सकिए नि । सकिएको भए लैजानोस सात आठोटा फेरी । "
 

केही भन्नु छ ?

Name

Email *

Message *

चिर्बिराहट

धेरै पढिएका