तटस्थ महिमा

कुनै समय एक वैज्ञानिकले एउटा अनुसन्धान गरेछन् । अनुसन्धानको विषय थियो “रक्सिमा” लाग्ने कुरा के हुन्छ -
अनुसन्धानको क्रममा उनले साना भट्टी देखि ठुला ठुला होटलसम्म चहारेछन् । यस क्रममा उनले थुप्रै ट्वाके तथा रक्सिवाजहरुको संगत गरेछन् । खोया विर्के तुन्क्याउने देखि, ब्राण्डि, हुस्कि रेड लेवल खानेसम्मका संगत गरेछन् र आफु पनि खाएछन् । उनले हरेक दिन अनुसन्धान गर्दै डायरीमा टिप्दै गएछन् । जहा हरेक मानिसले जुनसुकै ब्राण्डका रक्सि खाए पनि त्यसमा पानी हालेका पाएछन् । अन्त्यमा उनले अनुसन्धानबाट निष्कर्षनिकाले छन्- “लाग्ने कुरा भनेको पानी रहेछ’ नत्र किन सबैले रक्सिमा पानी मिसाउ“थे -”
पानीको गुण तटस्थ हुन्छ जस्तो भाडामा राख्यो त्यस्तै हुने, जुन रंग मिसायो त्यस्तै । तैपनि लाग्ने काम पानीले नै हुने रहेछ । त्यो पानी गुणे तटस्थ एमाले कांग्रेस वा माओवादीमा नमिसिदा लाग्न सकेको छैन । पटकौंको प्रधानमन्ज्ञी चुनावले पनि केही लछार पाटो लाग्न सकेको छैन । प्रधानमन्त्री हुन नपाको चिन्ताले कामरेड प्रचण्ड र रामचन्द्र बाजेको रातमा निन्द्रा लाग्न सकेको छैन । मन्त्री बनेपछि बंगुर झै मोटामला भनेर मन्त्रि बन्ने लाममा बसेका संभावित मन्त्रिज्यूको ज्यानमा मासु लाग्नै सकेको छैन ।
मनोक्रान्तिका डा. योगी विकाशानन्द भन्थे ‘तटस्थता सल्कने पानी हो’, एमालेको तटस्थताले हाम्रा प्रधानमन्त्रीका दावेदारहरुको प्रधानमन्त्री बन्ने भाग्य सल्केर खरानी बन्दै गएको छ । स“गै मुलुकको उन्नती जनताको आशा सबै सल्कदै गैरा’छ अझै पनि तटस्थता छोडेको छैन एमालेले । यस्तो लाग्छ एमालेले राजनीतिक सामाजिक क्रान्ति छोडी सक्यो । आर्थिक क्रान्ति पट्ट आखा चिम्ली सक्यो । बरु विकाशानन्दकै अनुसरण गरे मनोक्रान्ति पो गर्न आट्यो कि जस्तो लाग्छ । उसले आफ्नो मागदर्शक सिद्धान्त मार्क्सवाद, लेलिनवादलाई छोडेर तटस्थतावाद पो राख्न लागेजस्तो छ अनि भित्तामा पनि मदन भण्डारीको फोटो हटाएर विकाशानन्दको ।
ओलीको आफ्नो गुट आफ्नो मनोमानी, खनालको आफ्नो गुट आफ्नो मनोमानी, आफ्नो मनोमानी सबै क्रान्ति, अरुको सबै भ्रान्ति, एक्काइसौ सताब्दीमा के को आर्थिक क्रान्ति केका सामाजिक, र राजनीतिक क्रान्ति – अब त मनोक्रान्ति त्यसैले तटस्थ ! जय गुरुदेव !