सेतो स्याउ कि रातो स्याउ ?

बच्चामा पढाईको सुरुवात नै ए फर एप्पल बाट भएर हो कि किन हो । जुनै मानिस पनि स्याउ भनेसी हुरुक्क हुन्छन । राती रङमा पाइने गुलियो फल स्याउ स्वादमा पनि कम्ता मिठो हुन्न । त्यसैको स्वादमा आदी मानवहरु फसेर संसारमा पापको जन्म भएको हो रे । तर अचेल त्यो गुलियो रातो फलले मान्छे हुरुक्क भएका होइनन । अहिले हुरुक्क भएका छन त स्वादहिन सेतो फलले । अचेल स्याउ अर्थत एप्पल भन्नाले रुखमा फल्ने फल बुझिन्न । बरु हाम्लाई सबभन्दा बढी लोभ्याउने ग्याजेट हरु आइफुन , आइप्याडका जुठो स्याउको चित्र अन्कित ब्राण्ड लाई बुझाउछ । जुन यो पुस्ताको लागी सबैभन्दा दाम्मी गिफ्ट बनेको छ ।

त्यसैले त हामी खादा सुत्दा उठ्दा बस्दा पिउदा चपाउदा निल्दा खाली त्यै स्याउ ब्रण्डे अाइफुन फाइव देखी देख्दैनौ । बनाउने हरुले हाम्रा अपरेटर हरुका सिम नै नलाग्ने बनाइदेछन तैपनी आइफुन का पछाडी कुद्ने हरुको लाइन घटेको छैन । हेर हाम्रा मोटा बुद्दी ! हम्म्रा मुस्ताङ ,जुम्ला तिर त्यस्ता स्वादिला स्याउ हरु त्यसै कुहिरहेका छन । ति स्याउ उत्पादक हरु बजार नपाएर पुर्पुरामा हात लगाएर बसिराछन । तर हामी चै त्यै न त खान मिल्ने न त हाम्रा अपरेटर हरुको सिम हालेर चलाऊन मिल्ने त्यही अमेरिकी सेतो स्याउको पछाडी कुदिरहेका छौ ।

अमेरिकाबाट महगाँ सेता स्याउ बनाएर खेलाउनु भन्दा जुम्ला बाट स्वादिला राता स्याउ मगाएर खाए कसो होला ? त्यो एउटा सेतो स्याउ किन्ने पैसोले कती बोरा राता स्याउ आउछ बिचार  पुर्‍याउनुभा'छ कहिल्यै ? खाने नै स्याउ सस्तामा पाईन्छ भने जाबो खेलाउने स्याउ किन त्यत्रो पैसो तिरेर किन्ने ??