आन्दोलनको फेरिदो रुप

हाम्रा सडक पार्टी संगठन र आन्दोलन हरु एक अर्काका पर्याय झै भएका छन । पार्टी र संगठनको पहलमा यहाँ आन्दोलन हरु बाक्लाई हुने गरेका छन । दिनहु आन्दोलन हुने हाम्रो मुलुकमा आन्दोलन कुनै ठुलो र चर्चा योग्य कुरा होइन । तर पनि कुनै कुनै आन्दोलन चै निकै घतलाग्दो हुने गर्दछन । यसपाली युवा सघ नेपालले गरेको आन्दोलन त्यस्तै घत लाग्दो थियो । अहिले को जमानामा मान्छे हरु सुख खोज्छन र कुनै पनि कुरा छिटो र सजिलै होस् भन्न्ने चाहन्छन । यसपाला युवा संघ नेपाल को आन्दोलन त्यही चाहना बाट प्रेरित जस्तो देखिन्थ्यो  । खासमा भन्नु पर्दा आन्दोलन अलिक बिलासी थियो ।

चट्ट केटा हरु बिहान उठ्थे चोक मा गएर चिया खान्थे । सडकमा जान्थे गाडी हिंड्ने बाटो बन्द गरेर बिच सडकमा कोही पलेटी मारेर बस्थे त कोही यता उती टहलिन्थे । मूड चल्यो भने नारा पनी लगाइ टोपल्थे । चलेन भने कानमा एयर फोन घुसारेर अनी सुन्यो

-"चलाओ ना नैनो से बाण रे

जान ले लो ना जान रे

कहीं निकल न जाये

हम्रि बडी से, प्राण रे"

अनी खुटा हल्लायो । अझ कती ले त मादल पनी बोकेका थिए । बजाएर न्रित्य समेटा गर्न भ्याए कसै कसैले । त्यसपछी आफ्नो आफ्नो काम मा गए । काम नहुने हरु घर गए अनी लुडो खेलेर बसे । धन्न आन्दोलन का कुनै दिन पनी पानी दर्केन  । चरक्क चाम चर्केन र बतास चलेन आन्दोलन साह्रै सुबिधा जनक रुपमा सम्पन्न भयो । कुनै मार मुग्री इटा हानाहान र लाठिको बर्षा भएन । आखिर सर्वसाधारण त सधैं सास्थी पाएकै हुन । यसपाली पाउनु कुनै नयाँ पनि भएन । भन्नलाई भन्थे आन्दोलनकारीहरु चक्काजाम ६-१० सम्म मात्र तर वास्तविक चक्कजाम भने त्यसपछी हुन्थ्यो । एक्कसी खुलेको सडकमा उर्लिएको सवारी चाप  ले यती जाम हुन्थ्यो कि चक्का घुम्दै घुम्दैनथ्यो ।

आफ्नो भात्री संगठनको यस्तो लक्जरी आन्दोलन बाट नेता हरु भने खुब हौसिएका छन । त्यही जोसमा ओली कामरेडले भन्नुभाछ -"अब बाउरामलाई टिपेर फालिन्छ । " मादप कामरेड ले पनी यसै भनिसकेछन .

यता बाउराम को पनि आन्दोलन कम्ता चर्चायोग्य छैन उहा सरकारमा भएर नी आन्दोलनमा हुनुहुन्छ । यो कुर्सी भन्ने चिज कहिले यत चिप्लिन्छ कहिले उता चिप्लिन्छ । घरी कार्याक कार्यक गरेर भाचिएला भन्ने डर कहिले सुपर ग्लु टाँस्या छ कहिले बाहिर जाँदा नि बोकेर हिड्या छ । उहा अर्को रुपमा हुनुहुन्छ ।