पुत्र प्रकाश !!

ठुला मान्छे का ठुलै सपना ठुलै डिमान्ड । अरु अरु भए भन्थे होलान बा बाइक किन्दिनोस न बाइक चडुम । ठुलै धनीमानी भए कार सम्म किनिदिन भन्थे होलान बाबु संग । उनी परे प्रचन्डका पुत्र । चड्ने माग पनि ठुलै भयो । उनले बाइक भनेनन कार भनेनन । ओठमा रेखी बसी सक्या मान्छे चिडियाखाना गएर -"बाबा बाबा म हात्ती चाड्ने" भन्ने कुरा पनि भएन । भैंसी चड्नलाई उनी राष्ट्रपती महोदय का छोरा पनि हैन । फेरी उनका पिता भैंसी चड्नेलाई खिसी गर्नुन्छ । बाउले खिसी गर्ने कुरा क्यारी डिमान्ड गर्ने ? फेरी भैंसी चढिहाल्नु पनि त भएन । कारण एक पटक पिताजीले भैंसी पूजा गरेका छन । पूजा गरी सकेका कुरा माथि चड्नु माहापाप पनि हो । अब बाँदरका झै धुरी चाडनु भएन । लोखर्के का झै रुख चाड्नु भएन । पिताजी हावाइजहाज पानी जहाज पनि चडाइदिन सक्थे उनलाई तर त्यता मन गएन उनको । के चड्ने त अब ? उनले सोचे ठुलो कुरा अग्लो कुरा के हुन्छ त ? अन्त्यमा मुलुकका ठुलो मान्छे उनको पिताको काँध भन्दा अग्लो कुरा केही पाएनन । यत्रो लाठे छोरो भएर बाउको काँध चडेर के हिंड्नु ? अब चड्ने चाँही के त ?यसो एक चाइना फेसबूक चलाऊन छाडेर गूगल गर्ने बिचार  गरे । अनी सर्च बक्स मा टाइप गरे -" हाइजेस्ट " रिजल्ट हरुको भिडमा देखियो -"सगरमाथा" पुत्र प्रकाशका आँखा खुशीले चम्किए । " सोचे यही चड्छु अब ।

पुत्र प्रकाशले पितालाई माग गरे -" ओ ड्याड मलाई सगरमाथा चाढ्नु परो । "

पिता जीले भन्नु भयो -"हैन के भन्छ यो ?मने क्यार्न चड्नु पर्‍यो सगरमाथा ?"

"ल ! ड्याड पनि किन पो भन्नुन्छ क्या । "

पुत्र प्रकाश ले भने -"अब तपाईं हाम्रो महान गौरबसाली पार्टिको अध्येक्ष म त्यही गौरबशाली पार्टीको गौरबशाली छोरा । अनी गौरबशाली काम गर्नु परो कि परेन लु तपाईं आँफै भन्नोस त ?"

"गर्नु त पर्‍यो नि बाबु प्रकाश "

पिताजिले भन्नु भयो "तर सगरमाथा नै क्यार्न चढ्नु परो ? गौरबसाली काम गर्न को लागी ?यसो शान्ती प्रकृया मा राम्रो भूमिका निभा न बाबु अनी भै हाल्छ् नी गौरबशाली काम "

"शन्ती र संबिधान कै लागि हो ड्याड , सगरमाथा चढ्न लागेको "

पुत्र प्रकाशले भने

पिताजीले भन्नु भयो ।

"हैन कस्तो कुरा गर्छ यो ? सगरमाथा चडेर कसरी आम्छ शान्ती ? बरु ह्यै बसेर राम्रा काम गरे पो आम्छ त । "

 पुत्र प्रकाशले भने

"ह्यही बसेर सगरमाथा नचडी शान्ती आउने भए त यात्राो पाँच छ बर्षमा किन आएन शान्ती ?त्यसैले सगरमाथा नचडी हुन्न अब शान्ती आउन । कम्तीमा नि मनको शान्ती ल्याउन । २ चारदिन सगरमाथा चडेर रिल्याक्स गरेर आएपछी मनमा शान्ती आउछ । मनमै शान्ती भाईसके पछी त बाहिर शान्ती भाइहालो नि । "

अन्त्यमा पुत्र प्रकाश ले पिताजी को मन जिते । पिताजीले प्रम ज्युको मन हराउनु भो । पुत्र प्रकाश २ करोड खर्च लिएर सगरमाथा चढ्ने भए । उनको मन खिन्न भयो । 'जाबो २ करोड लिएर के चड्नु ?' सगरमाथाको को चुचुरामा बसेर कल ब्रेक खेल्ने कत्रो इच्चा थियो उनको पुरा भएन । युवा विद्यार्थी हरुले त भरमजदुर प्रयास गरेकै थिए । उनको योजना सफल पार्न । यती सम्मा कि बाटो बाटो मा एक एक रुप्पे संकलन गरेर दिने तयारी गर्दै थिए उनलाई । तर पुत्र प्रकाशले उनिहरुलाई नै गाली गर्दै दुई करोड नलिने भए । सगरमाथा नचड्ने भए ।